Feyyaz Kayacan'ın öykücülüğü üzerine bir inceleme

Abstract

1950?ler, Türkiye?de siyasi, sosyal dönüşümlere bağlı olarak edebiyattaki yeniliklerin de keskin bir şekilde yaşandığı yıllardır. Bu yeniliklerin en önemlilerinden olan 1950 Kuşağı öykücülüğü, Türk edebiyatında önemli dönüm noktalarından birisidir. Bu kuşak, Batıda ortaya çıkan varoluşçuluk ve gerçeküstücülükten etkilenmiştir. Dolayısıyla bu kuşağın öykülerinde bu edebi ve felsefi anlayışların izlerini görmek mümkündür.Türkiye?de bütün bunlar olurken, yurt dışında yaşayan ve Türk edebiyatını oradan takip eden Feyyaz Kayacan da 1950?lerin hemen başında varoluşçuluk ve gerçeküstücülük etkisiyle yazdığı öykülerle dergilerde görünmeye başlamıştır. Toplam altı öykü kitabı yayımlayan Kayacan?ın imgesel, soyut ve ironiye yaslı diliyle yazdığı öyküler, onun Türk edebiyatında özgün bir yer edinmesine sebep olmuştur.

1950s are the years on which, due to the social and political changes, the reforms in literature were strongly lived as well. The 1950 Generation narration which is one of the most important changes of these reforms is an important milestone in Turkish Literature. This Generation was impressed by the existentialism and surrealism which had emerged in the West. Thus, it is possible to see the impressions of this literary and philosophical mentality on the stories of this generation. While all these were happening in Turkey, in the very early 1950s, Feyyaz Kayacan, who was living abroad and following the Turkish Literature from there, started to emerge on the magazines with the stories he wrote under the influence of existentialism and surrealism. The stories which Kayacan, who published 6 story books, wrote with his imaginary and abstract language based on irony provided him with a unique place in Turkish Literature.